Marry Me ( Series 1: Trento Fortanero )

3 years ago...

Nathalia was busy brushing her hair when her 2 years old daughter come.

"Mom.."

"Yes darling?"

"Percy kill my flower" sabi neto habang umiiyak.

"Come here" agad namang lumapit ang anak niyang 2 taong gulang.

"It's ok baby. Bibilhan ka na lang ni Mommy ng Tulips. Ok ba yun?" Tumango ito at pinunasan ang sariling luha.

"Don't cry na--" pareho silang napalingon sa pinto ng kaniyang kwarto ng pumasok ang isa niyang anak.

"Mione... I really sorry my sister. I didn't mean to step to your flower. I really sorry" lumuhod pa ito sa harap ng kambal niya at hinawakan ang kamay.

Pinalaking maayos ni Nathalia ang dalawa niyang anak na mag isa. After she give birth to her twin. Hindi na siya nag dalawang isip na hanapin ang ama ng nga ito.

"Ok lang yung Percy, bibilihan na lang daw ako ni mommy ng bagong Flowers, diba mommy?" Hinawakan nito yung noo ni Hermione at nginitian.

"Why not?ikaw ba Percy?anong gusto mo?"

"I want brownies mommy. Madaming madami" ngiti angtinugon niya sa kaniya anak at hinalikan sa ulo.

"Ok. Later pag balik ni mommy may dala na siya ah. Papasok na sa office si mommy kaya kayong dalawa. Behave. Are we clear?"

"Yes mommy!" Sabay na sabi ng dalawa. Na ikinangiti niya. Tuwing may pasok siya. Iniiwan niya sa kuya niya yung mga anak niya para may kalaro ang mga ito saka siya papasok sa office niya.

"Ma'am ito yung report ng Fort Company para sa last plan about doon sa Hotel na itatayo" habang nag lalakad sila sinusuri niya yung files na inabot sa kaniya ng kaniyang secretarya.

"Buti naman at nandito na, akala ko sa next week pa ang bigay nito" tumango tango siya habang pinag bubuksan siya ng pinto ng kaniyang Secretarya.

Ng maka pasok na sila nag taka si Nathalia ng mag stay ang secretarya niya sa kaniyang harap. Tinaasan niya ito ng kilay pero nginitian niya lang.

"Eh ma'am birthday po kasi ng nanay ko sa makalawa"

"Oh?"

"Gusto ko pa sanang mag paalam, luluwas na po kasi sana ako mamayang madaling araw"

"Ok"

"Thank you ma'am!"  Ng makaalis na ang secretarya niya. Palihim siyang na pangiti.

Hindi naman siya yung tipong boss na, pinag babawalan yung mga impleyado niya sa mga anyan okasyon. Syempre tao din siya alam niya din na raramdaman ng secretarya niya kung sa kali.

After an hour. Tapos na siya sa lahat ng gagawin niya napa tingin siya sa relo niya.

"1:47" sa sobrang dami niyang tinapos hindi na niya na malayan yung oras.

Inayos niya yung mga gamit niya at lumabas na abutan niya yung secretarya niyang abala pa din tingin ng mga papeles.

"Lai" tawag niya dito.

Na gulat yung dalaga dahil sa pag tawag niya rito. Kaya na pa tao ito agad. Naiiling na nangingiti tuloy siya.

"M-ma'am may k-kailangan ka po?" Hindi na niya na pigilan yung tawa niya.

Sinong hindi ma tatawa kay Lai. Hagard na hagard na ang muka neto plus yung priceless na pag kakagulat pa.

"May dumi ba sa muka ko ma'am at pinag tatawanan mo ako?"